Szarość dzieje się tak szybko..otula każdy, nawet najdrobniejszy, skrawek pamięci, wnika w obrazy, słowa…staje się zapachem, który nie wietrzeje latami…długimi latami. Szarość..podstępna czerń zmieniająca odcień odbijany od dni, które się jeszcze nie wydarzyły. Pozostaje pytanie czy da się lepiej żyć ze świadomością, że nie da się pokolorować tego co nie nadeszło by lepiej pamiętać to co minęło..