Stan, którego nie da się ani opisać ani zrozumieć…zupełnie jakby nagle, po raz pierwszy, udała się ucieczka ze świata..patrzysz na siebie i nie poznajesz tego co wydarzyło się wcześniej..coś musi być pomiędzy tobą dzisiaj a tobą wczoraj…delikatna, przeźroczysta materia chroniąca nawet myśli by te nie sprzęgły się z czasem przeszłym..czujesz, że dystans zwiększa się z każdym dniem, ale to nie kwestia odległości…to wszystko dzieje się tuż obok i tylko ty wiesz jak bardzo blisko tych, którzy uznali, że nie warto ciebie szukać.